Jedna ze 126 kamer rozmieszczonych w parku narodowym na Jawie uchwyciła kilkumiesięcznego nosorożca jawajskiego, który swobodnie spaceruje po lesie wraz z matką. Osobnik, który otrzymał identyfikator ID.093.2024 ma 3-5 miesięcy i wydaje się w pełni zdrowy. Nie ma żadnych specjalnych cech/wad, które można dostrzec w wyglądzie cieląt nosorożców jawajskich, dlatego jest klasyfikowany jako gładki/normalny. Płeć pozostaje nieznana.
Czytaj też: Zostały tylko dwie samice. Czy nosorożec północny przetrwa?
Satyawan Pudyatmoko, przedstawiciel ministerstwa Indonezji, mówi:
To dobra wiadomość i dowód, że nosorożce jawajskie, które występują w Ujung Kulon mogą się rozmnażać. To rodzi nadzieję, że ten gatunek jest do uratowania, chociaż nie wszystko zależy od nas.
Młody nosorożec jawajski na wolności to prawdziwa rzadkość
Nosorożec jawajski (Rhinoceros sondaicus) to jeden z pięciu żyjących do dziś gatunków nosorożców. Należy do tego samego rodzaju, co nosorożec indyjski, ma podobną mozaikę skórną, sprawiającą wrażenie pancerza. Dorosły osobnik ma ponad 3 m długości i 1,4-1,7 m wysokości i wielkością bardziej zbliża się do nosorożca czarnego. Jego rogi są mniejsze niż u innych nosorożców i osiągają zwykle poniżej 25 cm długości.
Czytaj też: Dziwna gazela dostrzeżona na pustyni. Taki okaz to ekstremalna rzadkość
Warto zaznaczyć, że gatunek ten kiedyś charakteryzował się szerokim zasięgiem występowania – od Indonezji przez południowo-wschodnią Azję do Indii i Chin. Dzisiaj jest uważany za krytycznie zagrożony, a niektórzy eksperci mówią, że jest to najrzadszy duży ssak świata.
W XIX w. i na początku XX w. urządzano liczne polowania na nosorożce ze względu na ich rogi, które – choć krótkie – były cenione jako trofea myśliwskie i wykorzystywane w tradycyjnej medycynie. Obecnie pozostało niecałe 100 osobników, a wszystkie żyją na terenie Parku Narodowego Ujung Kulon na zachodnim krańcu Jawy w Indonezji.
Chociaż istniejąca populacja jest silnie chroniona i monitorowana, stoi w obliczu wielu problemów ekologicznych. Oprócz ciągłego niszczenia siedlisk, zagrożenia ze strony drapieżników (kojoty) i chorób, region ten jest narażony na klęski żywiołowe, w tym tsunami i erupcje wulkanu Anak Krakatau.
Ich niewielka populacja oznacza, że nosorożce jawajskie charakteryzują się bardzo niską różnorodnością genetyczną w obrębie gatunku. Jest znacznie mniej samic niż samców, co budzi dalsze wątpliwości, czy gatunek ten będzie w stanie przetrwać i stworzyć zrównoważoną populację. Na razie nikt nawet nie myśli o potencjalnej reintrodukcji.